Terwijl ik mijn eerste blog van deze geweldige reis schrijf zit ik in het prachtige New-Plymouth, aan de west kust van Nieuw-Zeeland. Maar dat komt veel later pas, ik begin bij het begin.

Na afscheid te hebben genomen van familie en vrienden werd het tijd om de reis af te trappen met een koud biertje. Niet veel later zaten we aanboord van een reusachtig vliegtuig, de A380 van Emirates. Enorm goede service en vriendelijk personeel, eten en drinken werd gedurende de reis regelmatig uitgedeeld. Na ongeveer zes en een half uur te hebben gevlogen landde we in Dubai, drie uur wachten en weg waren we weer. Na nog eens zeven uur vliegen kwamen we aan op onze eerste bestemming: Bangkok.

Nadat we de bagage hadden opgepikt, stond er een mannetje van TourEast op ons te wachten met een bordje Mr de Jong. Hij bracht ons naar het hotel en gaf ons wat basis informatie over de stad. Ik denk dat ‘chaos ’de beste beschrijving is voor deze enorme indrukwekkende stad. We reden door de straten van Bangkok en niks is te gek, tientallen scooters die voorbij razen, tuktuks die je proberen in te halen, het verkeer is een grote chaos. Langs bijna elke weg staan tientallen kraampjes met van alles en nog wat. Na ongeveer 45 min rijden kwamen we aan bij Bangkok Palace Hotel, een mooi luxe hotel in het midden van de stad.

Zodra we het hotel uitliepen en langs de kraampjes slenterden, werden we direct aangesproken door alle opdringerige straatverkopers, ‘you buy? Very special price my friend!’. In het begin wat ongemakkelijk. Elektriciteitskabels zoemden vlak boven het voetpad, toeterende vrachtwagen, gevaarlijke taxi chauffeurs, hele gezinnen op 1 scooter, tuktuks met toeristen en vooral heel veel mensen. Een tuktuk chauffeur haalde ons over om een stadstour te geven voor 40baht omgerekend €1, nou vooruit. Een ervaring apart om tussen het chaotische verkeer heen te racen in een gammele tuktuk. Hij bracht ons naar een winkeltje waar zijn vrienden ons opwachtten om ons een mooi pak aan te smeren, maar helaas geen ruimte. Na wat moeite te hebben gedaan konden we weer verder met tour. Na een uur bracht hij ons weer terug bij het hotel, wat kan een Thai blij zijn met 20baht fooi, reken maar uit. Onderweg kochten we wat lokaal eten van een van de duizenden kraampjes.

De volgende dag werden we half 9 opgehaald door TourEast om een echte stadstour te doen. Na een snel ontbijt stapten we in en reden we naar de eerste tempel. Dit was een prachtig gebouw waar een Boeddha beeld van 5,5 ton puur goud instond. Na een fotosessie tussen de andere Aziaten reden we weer verder. Volgende halte was een Boeddha van 75 meter bedenkt met bladgoud, enorm indrukwekkend. De gids vertelde ons in gebrekkig Engels over de Thaise cultuur en gewoontes als Boeddhist. Zo is 95% van de bevolking Boeddhist, 4% Moslim en 1% Christen. Begin van de middag waren we weer terug. Het tweede hotel waar we verbleven, het Baiyoke Sky Hotel, is het hoogste gebouw van Thailand met uitzicht over een enorm groot deel van Bankok. Een luxe 5 sterren hotel met rooftop bar, buffet op de 84^e verdieping, zwembad op 20^e verdieping, sauna, massage en een afslagbaan voor het golfen op de 18^e verdieping naast de lobby. Een hotel zo groot dat je 2 keer van lift moet overstappen om op de bovenste verdieping te komen, waanzinnig mooi hotel. De rest van de middag hebben we doorgebracht aan het zwembad met een koud lokaal biertje. Begin van de avond zijn we naar Khao-San Road gegaan. Een grote winkelstraat vol winkels, cafés , restaurants en barretjes maar voornamelijk andere backpackers. Een gezellige straat, met uiteraard, opdringerige straatverkopers en heel veel apart lokaal eten. We hebben zelfs schorpioen gegeten, smaakloos maar krokant. De rest van de avond hebben we op het terras doorgebracht.

De dag erna moesten we er vroeg uit, om mee te gaan met een tour buiten de stad. Met deze autorit merkte ik pas hoe enorm groot deze stad. Na een tijdje in de auto te hebben gezeten kwamen we aan bij een suikerplantage, suiker van een kokosnoot. Uiteraard mochten we ook proeven, niet vies, ik zou het zelf niet snel kopen. Direct nadat we waren uitgestapt werden we gefotografeerd. 20 minuten later vertrokken we weer, vlak voordat we instapte probeerde de fotograaf ons een bord met de foto te verkopen. De volgende halte was ‘Elephant Village’ daar hebben we achterop een olifant door de jungle gereden. Leuk om te doen, alleen stinken die beesten behoorlijk. Weer wat later zaten we in een klein bootje onderweg naar de ‘Floating Market’. Dit was enorm gaaf om te hebben gezien. We stapten over in een houten roeibootje, daarmee vaarden we door de markt heen. Hetzelfde principe als een normale markt, met allerlei verkopers die proberen te verkopen, alleen dan op het water. Het was best druk op het water dus handen binnenboord. Superleuke ochtend op het water gehad. De markt sluit rond het middaguur vanwege de hitte, dus wij gingen toen ook weer terug richting het hotel. In de avond hebben we op de 84^e verdieping van het hotel uitgebreid gegeten. Na het eten hebben we een taxi naar de ‘Pingpong show’ genomen. We kwamen aan in een duister straatje waar we direct werden opgevangen en naar binnen geleid. Het was in een verborgen club achter in een gebouwtje. Wat we daar hebben gezien zeg ik maar niks over, je moet het maar een keer gezien hebben. Heel bizar en knap. Na de show zijn we terug naar het hotel gegaan en op de ‘rooftop bar’ nog wat gedronken.

Inmiddels is het de laatste middag in Bangkok. Dus spullen inpakken en uitchecken. We vertrokken pas rond drie uur, tot die tijd wat gegeten en gedronken bij de afslagbaan naast de lobby.

De volgende vlucht is een nacht vlucht van negen uur naar Sydney. Na een hele lange nacht met weinig slaap kwamen we gebroken aan in Sydney. Dit was slechts een overstap, de volgende vlucht vertrok paar uur later naar Auckland. Na een relatief kort vluchtje kwamen we dan toch eindelijk aan in Nieuw-Zeeland!

De rest van dag was enorm zwaar vanwege de 5 uur tijdsverschil met Bangkok en een nacht zonder slaap. Die avond hebben we wat door de stad gelopen. De volgende morgen werden we vroeg wakker, we besloten om naar Mount Eden te gaan. Dit was ongeveer een uurtje lopen naar de top vanaf het hostel. Boven op de berg hadden we prachtig uitzicht over heel Auckland. In de avond kregen we pas echt te zien wat Auckland is. We werden doorverwezen naar ‘Mission Bay’. Een leuk bruisend strand met allerlei cafés en barretjes langs de kant van de weg. Op dit strand kwamen veel lokale mensen met de familie picknicken, fietsen, lopen, skaten en noem maar op. Erg leuk. De rest van de avond hebben we doorgebracht in de bar in het hostel.

De volgende dag reisden we verder naar Matamata, hier niet ver vandaan ligt het dorpje ‘Hobbiton’ bekende filmlocatie van The Lord Of The Rings. Hobbiton is een erg vredig sfeervol dorpje, met allerlei kleine hobbit huisjes. Zeker de moeite waard om hier een keer heen te gaan. Na de tour werden we getrakteerd op een ‘Pale Ale’ in ‘The Green Dragon’. Een zeer leuke middag.

Volgende halte van de reis was Rotorua, een leuk stadje in een actief vulkanisch gebied. Dat omringd is door vulkanen, is te herkennen aan de stinkende zwavellucht. De eerste avond dat we er waren zijn we meegegaan met tour naar de Moari’s in Tamaki. De Moari’s zijn de inheemse inwoners van Nieuw-Zeeland. Deze stam is nog maar 20% van wat het ooit is geweest, door deze tours proberen ze zich aan het laatste beetje van hun cultuur en gewoontes vast te houden. We kregen eerst een spectaculaire welkoms optreden, hiermee werd vroeger bepaald op iemand voor vrede of oorlog kwam. Daarna kregen we allerlei leuke workshops en een geweldige optreden met zang en dans. Na het optreden was het tijd om te eten. Het eten was in vulkanisch grond voor uren lang gestoomd. Echt heel lekker. Na een heerlijke avondmaal werden er nog een paar liedjes gezonden en traditionele dans gedaan. In de bus terug naar Rotorua moest ieder land een liedje zingen, maakte niet uit wat. Die avond zijn we met een Zweedse, Engelse en Schotse nog naar een bar geweest, al met al een geweldige dag.

‘s Ochtends vroeg zijn we naar de vulkanen gegaan. Eerst stopten we bij een groot modderbad, volgens de gids was dit de een na grootste ter wereld. Vervolgens gingen we naar een grote geiser. De geiser viel een beetje tegen aangezien ze zeiden dat het een natuurlijke was, echter werd het met een blok zeep tot leven gewekt. Toch kwam het water zo een 15 tot 20 meter hoog, alsnog mooi om te zien. Daarna gingen we naar ‘Wai-O-Tapu’ dit is waar alle vulkanische meren liggen. Grote stinkende borrelende meren met verschillende kleuren zoals groen, blauw en rood waar stoom vanaf komt. Erg spectaculair om te zien. Paar uur later waren we weer terug in Rotorua, we besloten om nog een boswandeling te maken met de Engelse in ‘Redwoods’. We kozen een willekeurige route, de paarse route was blijkbaar een van de langste bleek achteraf en uiteraard kozen we die. Na uren lopen door een prachtig regenwoud met spectaculair uitzicht, werd het al kouder en wat donkerder. Gelukkig kwamen we twee lokale mensen tegen in dit enorme woud, we hadden geen idee hoever we nog moesten, dat bleek nog zeker een paar uur lopen te zijn. We volgden de twee naar de auto’s dat ongeveer nog een half uur lopen was. De twee zeer vriendelijk Nieuw-Zeelanders boden ons aan om ons terug te brengen naar het hostel. Het plan was om die avond naar een barbecue te gaan, eenmaal aangekomen was het vlees al op. Niet veel later namen we ons bier mee naar het hostel. In de keuken ontmoetten we nog een Duitster en een iemand uit Wales. De rest van de avond hebben we met de Engelse, Schotse, Zweedse, Duitser en Wales kaartspellen gespeeld. Weer een geslaagde dag.

De volgende dag reisden we verder naar Waitomo. Het enige waar dit dorpje bekend om staat zijn de vele grotten die onder de bergen doorlopen. We verbleven in een hostel in een prachtig rustig gebied omringd door bergen. Later op die dag zijn we dus de grotten in gegaan, samen met een gids en twee Amerikanen. Strak in een wetsuit, laarzen en helm gingen we de grotten in. Het was niet zomaar een tour: zwemmen, klimmen, in een rubberen band door het water dobberen terwijl je naar de glowworms staard en liedjes zingt, in het water springen en door de vele kleine en smalle gleuven klimmen. De kleine gleuven hadden namen zoals; ‘Rebirth Canel, Broken Ankles en Tight’. Een geweldige avontuurlijke tocht door prachtige grotten, het was waanzinnig. Daarna heerlijke pasta gemaakt en optijd gaan slapen.

Na een goede nachtrust reden we verder naar New-Plymouth. Een leuk stadje aan de kust met een prachtige kustlijn. Hier hebben we wat rondgelopen en later op de avond aan deze blog begonnen.

De volgende dag zijn we verder gegaan naar Tongariro National Park. Hier hadden we het briljante idee om op een driedaagse tocht door de bergen te gaan. Dus zo gezegd zo gedaan. De voorbereidingen waren getroffen (2 overnachtingen in een hutje geboekt, de ‘juiste’ uitrusting gehuurd en 4 blikken soep en 2 broden gekocht). Prima voorbereiding.

De volgende ochtend werden we naar Whakapapa Village gebracht. Het was bewolkt en koud. Op de kaart is het maar 8-9 uur lopen, dus het leek mee te vallen. De eerste deel van de dag, ging alles prima, mooie wandeling en lekker weer. We kwamen bij een hutje aan vanaf daar was het nog maar 3 uur lopen. De volgende 3 uur waren enorm zwaar. Berg op, berg af en veel koude wind. We kwamen iemand tegen en hij vertelde dat het nog ongeveer 45 minuten lopen was. Dus we gingen verder. Na een tijdje waren we zo moe dat het tijd voor een pauze werd. Nadat we onze moed weer bij elkaar hadden geraapt, gingen we verder. En ja hoor, nog geen 30 meter verder achter een paar rotsen stond het hutje. We werden verwelkomd door een groep Duitsers en een groep Fransen. Voornamelijk de Duitsers waren echt op alles voorbereid, potten en pannen mee, eten (worst) voor een heel weeshuis en vooral goede thermokleding. Nog nooit heeft een blik soep zo goed gesmaakt als die we de eerste avond aten. Het was een heel primitief hutje genaamd ‘Oturere’ met alleen water en gas. Later kwam de hutwachter met de actuele weersverwachtingen binnen, regen, wind en nog veel meer regen. Na paar potjes kaarten te hebben gespeeld werd het al gauw donker en tijd om te slapen.

We werden wakker terwijl het noodweer al was begonnen. Onze vriendelijke Duitse en Franse vrienden waren allang op en aan het ontbijt. Het was 08:00, te vroeg dus draaiden we nog een keer om. Slapen kwam er helaas niet meer van. We besloten om in de hut te blijven aangezien we geen zin hadden om door de zeikregen te moeten lopen. De Duitsers en Fransen waren op alles voorbereid en hadden werkelijk zin om te gaan lopen, krankzinnig. Terwijl we nog half sliepen keken we toe hoe ze zich aan het waren voorbereiden. Uiteindelijk stonden we maar op.

Nadat ze weg waren bleven we over met een Franse meid en de hutwachter. De stortregen werd die middag alleen maar erger. Heel de dag hebben we met z’n vieren muziek geluisterd, heel veel gekaart en de hut schoongemaakt. Na 500 potjes pesten en 500 potjes rum te hebben gepeeld, werd het eindelijk donker en stopte het met regen. Al gauw werd het te donker om verder te spelen dus gingen we maar liedjes zingen. Ondanks we vast zaten in een hutje was het een gezellige dag.

De volgende ochtend waren de donkere wolken weg dus werd het tijd om verder te gaan. De tocht begon met een steile klim naar de Emerald Lakes, nog een stukje verder omhoog naar the Blue Lake. Met wederom prachtig uitzicht. De gehele tocht ging om de berg ‘Mount Ngauruhoe’ heen, beter bekend als Mount Doom van The Lord Of the Rings. Het hoogste punt was op 1725 meter vandaar was het nog een paar uur lopen. Het laatste gedeelte was relatief goed te doen, met een zigzag pad omlaag.

Eenmaal aangekomen bij de parkeerplaats moesten we nog vervoer terug zien te regelen. We hadden geen zin om te betalen dus gingen we maar liften. Het bleek niet zo makkelijk te zijn wat ik in eerste instantie dacht. Het was al een rustige weg en wat er voorbij reed waren voornamelijk toerbussen, waarvoor je moest betalen. Na ongeveer 40 minuten hadden we eindelijk geluk en werden we naar ons dorpje gebracht. Nog nooit heeft een douche zo goed gevoeld, en een pizza en bier zo goed gesmaakt. Het was wel enorm leuk om allemaal te doen.

Groetjes

Declan